Ozdoby spożywcze i nie tylko...

Nigdy nie myślałam, że robienie ozdób świątecznych może sprawiać taką frajdę, dać tyle satysfakcji i tak niesamowicie odprężyć po ciężkim weekendzie w pracy. Spełniłam się dzisiaj "ozdobowo" ale tylko kilka z nich pozostanie z nami w domu, część trafi jutro na świąteczny kiermasz w pewnym przedszkolu (ani u Starszaka ani u Młodszaka). Zostają z nami tylko dwa wianki z popcornu (ten biały na turkusowej tasiemce, gdyż idealnie "wpisuje" się w nasze wnętrze i srebrny, choć dopiero po pomalowaniu "pojawiły" się braki i prześwity, ale to nic i tak mi się podoba), najwyższa makaronowa choinka i jedna z piórkowych.

Wianuszek z czerwienią i mniejsze choinki są już spakowane i czekają na przeprowadzkę. Jakoś tak mi fajnie ze świadomością, że dzięki moim "dziełom" pewne dzieciaczki dostaną nowe zabawki. Świąteczna atmosfera zaczyna wypełniać mnie po brzegi, a jeszcze wczoraj, spędzając przed południe w pracy myślałam, że nie jest to możliwe. Przede mną jeszcze kilka niewielkich wyzwań ale jakoś sobie z nimi poradzę. Młodszak jutro po raz pierwszy spotka się z przedszkolnym Mikołajem, Starszak pomoże zaganianej matce w pieczeniu korzennych ciasteczek, upominki dla wszystkich zostały dziś ostatecznie zapakowane i w gotowości oczekują momentu "do rozdania", półprodukty na moje potrawy spokojnie stoją już na półkach w kuchni (zadania rozdzielone na wszystkich członków rodziny już w połowie listopada, coby nie wszystko spadło na jedne barki), porządki ukończone na poziomie zadowalającym, pozostaje jedynie cieszyć się ze wspólnie spędzanego z Szarańczą czasu i przedstawiać tutaj codzienność w stopniu satysfakcjonującym siebie samą i Podczytywaczy. Mam nadzieję, że z tym sobie poradzę :)